Advies

De AKG D 12 is een geweldige microfoon, maar zijn speciale kwaliteit kan na verloop van tijd flink achteruit gaan; in veel gevallen worden de lage frequenties niet meer goed weergegeven. Vroege versies zijn vaak 60 Ohm, later meestal 200 Ohm. De lagere impedantie levert een zwakkere output en daarom meer ruis.

Een gelijkwaardige mic wordt niet meer door AKG gemaakt, maar als je er veel voor moet betalen is het absoluut raadzaam om hem eerst te beluisteren, om geen kat in de zak te kopen.

De onbekendere Echolette "Selectmaster" versie is vaak een stuk goedkoper terwijl hij exact hetzelfde is van binnen.

De Echolette Top 12 is niet hetzelfde, die is kleiner en heeft niet de speciale 'baskamer' en dus minder vet laag.

De AKG D 19 ontleent zijn faam aan het feit dat hij door de Beatles werd gebruikt als overhead mic voor Ringo, in de Abbey Road studio. Hoewel hij nog steeds bruikbaar is wordt de prijs erg opgestuwd door Beatles verzamelaars. Ook deze mic kan last hebben van een vermindering van lage tonen. Daarnaast is de schakelaar, die de lage tonen kan afzwakken, soms kapot en is de plastic resonator in de kop vaak losgekomen, zodat de microfoon rammelt. Wederom gemaakt met 60 en 200 Ohm impedantie, plus de 19 BK/Hi die hoog en laagohmig (200 Ohm) gebruikt kan worden.

Ook gemaakt voor Philips, Revox, Siemens, Uher en Telefunken, maar meestal scheelt dat weinig in de verkoopprijs.

De Beyerdynamic M 201 is een geweldige microfoon, die veel wordt gezocht, maar nog steeds gewoon te koop is, voor rond de 215 euro. Dat scheelt maar 40 euro met de 2e handsprijs. Omdat er klankmatig geen verschil is met de oude types lijkt het slim om gewoon een nieuwe te kopen. Behalve voor drums (snare en toms) is hij heel goed voor gitaar, percussie, trompet en accordeon. Met de bijgeleverde plopkap is hij ook prima voor zang; een echte all-rounder dus.

Beyer maakte deze mic ook voor Revox, waar hij M 3500 heet. Deze versie is vaak voor minder dan 100 euro te koop en dus interessant.

De Beyerdynamic M 88 is ook breed inzetbaar; goed bij basdrum, piano, blazers, percussie en zang. Het ontwerp stamt uit begin 60er jaren, maar wordt nog steeds gemaakt (M 88 TG) en klinkt hetzelfde. Tegenwoordig kost hij 300 euro en gebruikt ruim een derde minder.

De M 88 werd ook gemaakt als Dynacord DD 800 (hier op de foto) en Strasser M 800, in die versies is hij vaak een stuk voordeliger.

De Sennheiser MD 421 is in verschillende versies gemaakt (ook nog als MD 521). De moderne MK 2 versie heeft meer hoge tonen en klinkt echt anders. De oudere ivoor-kleurige versies en de zwarte van eind jaren 70 en later klinken in principe eender, al kunnen er, door gebruik en tijd, klankverschillen ontstaan. Liefhebbers prefereren de oude types. De oude versies hadden een metalen microfoonklem, de nieuwe eentje van plastic, maar bijna iedereen haat de bevestiging omdat hij snel losgaat.

Dit model is gebouwd met drie verschillende soorten connectors(gross tuchel, tuchel en xlr), voor de klank maakt dat niet uit. Modellen zonder laag af filter klinken vaak nog vetter. Een uitvoering in zwart, met goudkleurige korf, speciaal voor entertainers bedoeld, is extra zeldzaam en duur.

De MD 409 wordt gezien als de ultieme elektrische gitaar microfoon, maar is ook perfect voor snare en goed voor zang. De vraagprijs is vaak absurd hoog, zeker in de V.S. ($750). Hoewel Sennheiser een tweetal moderne varianten heeft gemaakt klinken die niet hetzelfde en vormen dus een matig alternatief. Steeds weer blijkt dat de oude methoden van productie te duur zijn geworden en fabrikanten kiezen voor een versie met een aantrekkelijker prijs, helaas van mindere kwaliteit.

Ook verkocht als Echolette ES 14. Het element was in meer microfoons verwerkt: de Sennheiser MD 403 en MD 407. Ze werden ook gebadged (OEM) als Dual, Fischer en Harting, deze zijn vaak stukken goedkoper. De MDS 1 (ook als Grundig GDSM 200), MD 405 en MD 408 hebben hetzelfde element maar een ronde behuizing, waardoor ze iets anders klinken.

De Sennheiser MD 509 BF (Black Fire) is exact gelijk aan de MD 409. De Black Fire serie was gericht op muzikanten, de andere versies waren bedoeld voor de Pro Audio markt en hadden een andere distributie en verkoopkanalen.